اهمیت انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به گونهای است که هم اکنون بسیاری از مردم کشورهای عربی و در سطوحی بالاتر گستره عظیم منطقه خاورمیانه از جمله کشورهای عربی منطقه بیصبرانه منتظر فرد منتخب هستند چرا که به عقیده آنها این انتخاب میتواند سرنوشت مردم منطقه را به کلی تغییر دهد. اهالی خاورمیانه به سه دلیل عمده چشم انتظار رسیدن نوامبر آینده هستند.
حضور آمریکا، سیاستهای خارجی آن و از همه مهمتر روند رو به رشد حضور نیروهای نظامی این کشور در منطقه از یک سو و ایستادگی و مقاومت همواره مثلث مقاومت اسلامی، عربی و ایرانی با حضور آنها در منطقه بیش از هر عاملی بر حساسیت این انتخابات برای ساکنان خاورمیانه افزوده است.
از سوی دیگر منافعی که ممکن است با کنارهگیری جورج بوش در سطوح اقتصادی و سیاسی عاید آنها شود بیش از پیش بر اشتیاق و لحظه شماری مردم خاورمیانه به خصوص گستره عظیم کشورهای عربی میافزاید.
هم اکنون حضور نیروهای آمریکایی در خاورمیانه هزینهای بسیار بالاتر و رویکردی پیچیدهتر نسبت به دهههای گذشته پیدا کرده است. اگر در آن سالها صرفا جنگ سرد و مصاف اعراب و اسرائیل تنها پارامتر و دغدغه ساکنان کاخ سفید در شرق میانه بود اما امروز آمریکا درگیریهای فراوانی در اطراف خود دارد. پراکندگی نیروهای نظامی در عراق و افغانستان، مبارزه با تحرکات اسلامی ضد آمریکایی، حرکت قاطع کشورهای عربی و ایران به سوی معنای واقعی اصلاحات و حمایت از همه خواستههای اسرائیل ورطهای سهمناک برای آمریکاییها در این منطقه ایجاد کردهاند.
هم اکنون ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه دیگر بازیگر نقش اول نیست بلکه در این میانه فقط دیگر بازیگران منطقه را هدایت میکند. این همان رویکردی است که عراق و افغانستان را با وجود همه قابلیتهای بالقوه شان ضعیف و ضعیفتر کرد. این همان سیاستی است که تحریم و فشار اقتصادی بر ایران، سوریه، سودان و ... را به دنبال داشت.
آمریکا به شکرانه سیاستهای جنگطلبانه بوش در سالهای اخیر هیچ گاه قصد ترک گفتن خاورمیانه را نداشته است چرا که حمایت نسبی و ظاهری غولهای نفتی جهان و وجود همراهی مانند اسرائیل در منطقه میتوانست تا سالهای سال بشکههای نفتی را روانه آن سوی آبهای اقیانوس اطلس کند.
حضور بیش از 170 هزار نیروی نظامی در عراق و افغانستان آمریکا را پس از ایران، ترکیه و اسرائیل به یکی از بزرگترین قدرتهای نظامی منطقه تبدیل کرده است که فقط با روی کار آمدن رئیسجمهوری آینده آمریکا میتوان به خروج این لشکر سیاه از خاورمیانه امید داشت.
هرچند در این میان ائتلافهای ایرانی- اسلامی- عربی در منطقه بیش از هر زمان دیگری راه مذاکره و گفتوگو را برای حل بحرانهای خود در پیش گرفتهاند. آنها به این نتیجه رسیدهاند که از طریق حرکتی سیاسی صلحجویانه میتوان راحتتر به خواستههای خود دست یافت تا این که بخواهند در مسیری رادیکال وارد عمل شوند.
چالش میان ایالات متحده و حکومتهای کشورهای خاورمیانه با انتخاب رئیسجمهوری بعدی آمریکا ممکن است با انحراف و گرایشی متفاوت از پیش رو به سوی تسامح بیشتر داشته باشد هر چند که در این میان تفاوت فاحش میان ارزشها، آداب و رفتارهای مردم دو اجتماع غرب و شرق همچنان به روال خود باقی است، تفاوتهایی که با خود چالش و تضارب آرای بسیاری را در مخالفت و رد همه برنامههایی که ساکنان ینگه دنیا از آن مبارزه با شرارت نام میبرند ایجاب میکند.
همشهری امارات - هفتهنامه الجزیره